Van de schitterende natuur naar las vegas

Naar die leuke reacties, dan toch nog maar een verhaal. Eerlijk gezegd ook voor ons zelf. Want we doen zoveel, dat we af en toe al vergeten wat we gisteren hebben gedaan. Nu kunnen we het ook nog eens terug lezen..

Dus hierbij ga ik weer verder bij waar we gebleven waren.

Page: een kleine plaats die voor ons prima is, een walmart, wat eet gelegenheden en mooie dingen om te bezoeken. Wat wil een mens nog meer.
We hadden thuis al een reservering gemaakt voor een upper antylope canyon, helaas perongeluk voor de verkeerde dag. Al vroeg in de ochtend zijn we er een gereden in de hoop de reservering te kunnen verzetten. Om het terrein om te mogen moet je 8 doller betalen, we geven 10.. Nee, 8 dollar per persoon, ik vind het al wat veel maar toe maar, dit is Amerika. Oscar geeft 20 dollar en dan zegt de zeer onvriendelijk vrouw dat ze out of dollars is. Ja zeg, ik ga geen 20 euro betalen om een reservering te wijzigen. We keren om, op naar de lower antylopen, is kijken wat ze ons daar te bieden hebben.
Voor de helft van het geld kunnen we die zelfde ochtend nog mee met een gids naar de canyon, en wat is het mooi. In het echt nog mooier als op de foto's. We hebben het geluk dat we achter een groep fotograven zitten die overal de tijd nemen om foto's te maken. Veel ruimte om ''in te halen' is er niet. Dus wij hebben extra tijd om rustig om ons heen te kijken. En ook ik kan hier lekker oefenen met mijn nieuwe camera. Het is echt heel mooi, hoe vroeger je gaat in de morgen hoe mooier het licht inval wordt ons verteld, echter zijn wij al heel tevreden met wat we nu zien.
De gids gaf aan dat er een paar dagen eerder een hevige flashfood is geweest. Dit is een overstroming die erg bekend is in deze omgeving. Daar volgt een heel verhaal uit, in het kort: volgens mij 20 jaar geleden is er een hele groep mensen in deze canyon overleden door een flashflood. tot die tijd mocht iedereen zelf de canyon in, zonder gids. Toen waren er dus ook nog geen trappen en dergelijke. Nadat deze mensen zijn overleden kun je er alleen nog in met gids, deze gidsen zijn ervaren in de canyon. Het kan in de canyon namelijk heel mooi weer zijn en dan kan er toch ineens een flashflood komen. Dit heeft ook met de weeromstandigheden te maken van verderop.
De gids geeft aan dat het een paar dagen geleden nog zeker 2 meter hoog stond, het water kan dan in korte tijd (enkele minuten) zo hoog stijgen. Hij laat filmpjes zien van de afgelopen dagen. De canyon wordt dan gesloten, alle gidsen samen gaan aan de slag om de canyon weer toegankelijk te maken, de meeste trappen worden namelijk door de kracht van het water weg geslagen. Interessant deze informatie, maar toch ook een gek idee dat het ineens heel spannend kan worden. Wij zien geen druppel water, de tempratuur is inmiddels naar de 40 graden gestegen . Eerst bezoeken we nog de glen canyon dam ( we moeten eerlijk toegeven dat we dachten dat het de hoverdam was haha). Helaas zit een rondleiding er niet in, de lift is buiten werking. Ik heb zo mijn grenzen, en met 40 graden al helemaal...
In de middag gaan we lekker naar het water; lake powel. Erg mooi, heerlijk water een super plek om met aan het water te liggen, gewoon naast je auto.
We maken plannen voor de volgende dag en gaan weer vroeg naar bed.

De volgende ochtend vroeg uiterop; op naar de horse bend shoe. Deze dag moet nog warmer worden dan gisteren vandaar dat we zo vroeg gaan. je kunt namelijk niet helemaal met je auto naar de horsebend, je moet nog een aardige klim van zo 20 minuten maken door het zand. Dat gaat niet op de slippers lukken, dus mijn zielige teen zal vandaag toch echt zijn plek moeten vinden in de schoen. De heen weg is vooral naar beneden, de zon brand goed maar het is goed te doen. We kwamen aan; voor sommig een hoogte punt uit de vakantie en wij keken elkaar aan en oscar zei ''dus dit is het??'' Tja, ik herkende dat ook wel een beetje. Het is mooi, maar niet het ''wauw'' gevoel die we bij alle andere dingen afgelopen week hadden.

Die dag rijden we door naar onze volgende bestemming: bryce. We komen optijd aan en besluiten gelijk het park in te gaan. Wat erg prettig is bij alle nationale parken is dat je een krantje krijgt met alle informatie: hoe werkt de shuttle bus, hoe laat gaat de zon op/onder, waar kun je parkeren, welke beesten lopen er etc. We besluiten door te rijden naar een bekend uitkijk punt en het is werkelijk weer schitterend, we kijken onze ogen uit en hebben nu al weer zin in morgen. Oscar wat minderr in de ochtend want dan staat er paardrijden op het programma haha.
De start was wat slecht voordat ik op het paard zat werd ik al bijna geplet, maar vol goede moed toch van start gegaan. Ik krijg weer herinneringen boven van mijn paardrij ervaring in de filipijnen waarbij mijn paard harder achteruit ging dan vooruit en ik midden in de wildernis de rest van de groep kwijt raakte. Deze paarden rijden iedere dag het zelfde rondje, volgens mij loopt mij paard zonder de groep alleen ook nog het zelfde rondje. Het uitzicht is mooi, de tempratuur aangenaam en wie had er nou gedacht dat ik ooit nog met oscar zou gaan paardrijden. Alles ging prima tot dat oscar zijn flesje cola open maakte, zijn paard schrok hiervan en sloeg wat op hol.. Phoe; gelukkig.. oscar zit nog op het paard.

In de middag gaan we weer naar verschillende uitkijk punten en rijden vervolgens door naar zion, het laatste nationale park voordat we naar Vegas gaan.
Ons hotel gevonden; we rijden door naar het visitor center, achteraf een slechte keus. Het is zo druk wat we maar weinig informatie kunnen krijgen. Maar geen spijt hoor; de weg er naar toe was weer schitterend.
We besluiten terug te rijden voor het donker wordt en zien een brand verder op in de bergen, indrukwekkend, maar we maken ons geen zorgen. De afstand is nog groot.
De volgende dag in zion; het is er echt heel erg mooi. Sommige mensen vergelijken het met de efteling en dat snap ik wel het is als of we in een sprookje lopen. Het is warm, maar gelukkig staat er wind. Overal zijn borden met informatie. Vandaag is er geen kans op brand en geen kans op een flashfood in het park, fijn. Morgen is er wel kans op overstroming dus we gaan vandaag alle wandelingen maken die we willen doen. Op naar de narrow's een bekende kloof waar je na toe kunt wandelen. Je kunt ook door de narrow's wandelen alleen moet je dan door het water heen. Als we aan het begin van de narrows staan b egin ik te twijfelen; het is toch eigenlijk wel heel mooi om daar doot heen te lopen. Ik overleg met oscar, die zijn mening al klaar heeft ''ik ga niet met mij mooie nikes door het water lopen'' haha. Ag, zo onvoorbereid is dat misschien ook helemaal niet handig. We genieten van het uitzicht en wandelen weer terug, we pakken de shuttule naar de volgende wandeling. Ik wil op zoek naar de berg geit, niet veel later zegt oscar de berg geit te zien; het loopt naast me: het mekkerd en loopt op een berg..............

De volgende dag besluiten we al vroeg door te gaan naar las Vegas.. We komen aan in een stad waar je je ogen uit kijkt. We komen in ons luxe hotel aan, we zitten op verdieping 45 en hebben mooi uitzicht; een deel van de strip en het vliegveld. Dat is wel even wennen hoor, zelfs de gordijnen moet je hiet met een knop dicht doen. We besluiten er gelijk op uit te gaan. En dat valt eigenlijk even vies tegen, het is super druk, super warm op iedere hoek liggen mensen om een paar meter staat een zwerver te vragen om geld. We vragen ons even waarom we hier ook al weer heen gingen?? Was dit nou waar we zo naar uit keken? Na een week zo mooie natuur en rust is dit toch echt wel even anders.
Maar, alles went: en dan is hettoch wel heel leuk om allemaal te zien, wat een bizarre wereld. En verder; wat happend in veges stays in vegas. We hebben weer leuke dingen gedaan maar hebben helaas geen wedding capel van binnen bekeken;)..

Morgen ochtend vertrekken we vroeg naar Sequoia park, daar gaan we heen om te wandelen tussen de hoogste bomen van de wereld.
Wat volgende week ons gaat brengen is nog spannend, er zijn veel branden in de parken die nu op de planning staan. Kings canyon is al afgesloten. We hebben met een mail terug dat we nog wel naar Sequoia toe kunnen. Maar ook het volgende park ''Yosemite'' staat voor een deel in brand.
Gelukkig hebben we een hele fijne auto die ons als het moet gewoon naar een ander deel van Amerika brengt.

Wij gaan slapen!
Tot de volgende keer!